Aktualności

24.02.2022r.

Nikt chyba w Polsce nie wyobraża sobie tłustego czwartku bez pączków – ta tradycja ma się dobrze z upływem lat. W tym dniu królują pączki, oponki, faworki. To bardzo stara tradycja, bo nasi przodkowie właśnie w tym dniu chcieli się najeść na zapas przed rozpoczęciem wielkiego postu.

Jeśli wierzyć legendzie faworki powstały przypadkiem. Pewien nieuważny cukiernik przygotowując pączki, niechcący wrzucił do gorącego oleju wąski pasek ciasta. Ciasto skręciło się w warkocz i nabrało złocistej barwy. Cukiernik szybko je wyłowił, a żeby uniknąć kary za zmarnowanie ciasta, posypał je cukrem pudrem i w taki właśnie sposób stworzył faworek.

 Na stołach naszych mieszkańców zagościły dziś nie tylko pączki zasponsorowane przez Pana Michała Wrzesińskiego z piekarni „Aleksandra” ale przede wszystkim oponki z białego sera. Zanim jednak to nastąpiło – do pracy stanęło kilka aktywnych mieszkanek, które zagniatały ciasto, wałkowały, wykrawały krążki, a po upieczniu pudrowały smakowicie wyglądające oponki.  Takie zajęcia będące elementem kulinoterapii cieszą się ogromnym zainteresowaniem wśród mieszkańców. Przygotowując wspaniałe pyszności mieszkańcy poznają ciekawe przepisy wielu potraw, uczą się samodzielności, kreatywności i współdziałania.

                                                                             Opracowała: Mariola Maciejewska

W naszej tradycji pamięć o świętym Mikołaju jest wciąż żywa i podtrzymywana z ochotą przez kolejne pokolenia. W niektórych krajach Święty Mikołaj uchodzi za patrona szczęśliwych małżeństw, gdzie indziej jest on opiekunem piekarzy, w jeszcze innych patronuje marynarzom, rybakom i handlarzom morskim.

Read More

W naszej małej społeczności okazji do świętowania nigdy nie brakuje – imieniny listopadowych solenizantów – Pani Iwony i jedynego w naszym gronie Pana Andrzeja, dyskoteka andrzejkowa a przy tym magiczny wieczór poświęcony wróżbom i zabawom andrzejkowym takim jak: przekuwanie serca z imieniem wybranka, losowanie karteczek z wróżbą, konkursy muzyczne przy karaoke.

Read More

21 listopada obchodzimy Dzień Pracownika Socjalnego. To szczególne święto jest także świętem wszystkich pracowników domu pomocy społecznej. W tak ważnym dla nas dniu od  mieszkańców Domu usłyszeliśmy wzruszające i ciepłe słowa podziękowania za trud, za serce, cierpliwość i zrozumienie, które są tak ważne w opiece nad mieszkańcem:

„ Czasami jeden uśmiech może znaczyć więcej niż hojny dar ponurego dawcy”. Tutaj nieważne, czy ktoś zarządza, sprząta, gotuje czy z nami śpiewa, czy też rysuje czy z nami ćwiczy, czy też transportuje czy koloruje, czy nam kupuje…. Tutaj nieważne jest czy dla nas liczy, czy przewiduje, czy nam naprawia, czy pomaluje czy też nas leczy, się opiekuje albo zwyczajnie podyskutuje….. Ważne jest tylko czy się uśmiecha, bo to największa Wasza zaleta.

Głos zabrała także Pani dyrektor Aneta Małolepsza dziękując mieszkańcom za uprzyjemnienie  tych chwil krótkim programem, natomiast pracownikom gratulowała wytrwałości i zaangażowania, dziękowała za trud włożony w codzienną pracę, okazywaną empatię i cierpliwość.

  „Ciszą cmentarną ukołysani, z dala od życia i znoju, dobiwszy wreszcie cichej przystani, odpoczywają w pokoju.”

                      E. Daniszewska „Zaduszki”

            Są dni pełne radości, szczęścia i uniesień. Ale są też inne – pełne głębokiej  zadumy nad przemijaniem życia, czas refleksji nad sensem ludzkiego losu.

I taki jest listopadowy dzień, kiedy to przychodzimy na cmentarze, zapalamy znicze, wzdychamy, tęsknimy i ….. odchodzimy. Niestety, życie ma swój początek i swój koniec. Tylko od nas zależy, co ocalimy i o czym będziemy pamiętać.

Święto Zmarłych to również czas, kiedy odżywają wspomnienia o tych, którzy odeszli, o naszych najbliższych zmarłych. Nasi mieszkańcy w tym dniu zapalają znicza pamięci na grobach swoich zmarłych koleżanek i kolegów spoczywających na pobliskim cmentarzu, porządkują nagrobki, stawiają kwiaty, wspominają dawne przyjaźnie i dobre chwile.

            Miłą tradycją stało się organizowanie wśród mieszkańców imienin i urodzin. Solenizantka bądź jubilatka zaprasza gości na  torta, ciasto, kawę, owoce sama natomiast obdarowana zostaje prezentami . Październik obfitował w wiele popularnych imion. Swoje święto obchodziły Jadwiga, Marlena, Ździsława, Regina, Elżbieta. Solenizantki usłyszały  życzenia tradycyjnego  „Sto lat, dużo zdrowia i radości”. Takie chwile są doskonałą okazją, aby zjeść smaczne ciasto, porozmawiać, posłuchać muzyki, pooglądać prezenty, które otrzymały solenizantki.

Po kilkumiesięcznym okresie izolacji, ograniczeń i rezygnacji z przyjemnych wyjazdów, wreszcie 22 września duża grupa naszych mieszkańców wraz z opiekunami wybrała się na wycieczkę do Górecznika. Malowniczo usytuowane tereny nad stawem Górecznik, niegdyś należące do księcia Radziwiłła, leżące w dolinie Baryczy, gdzie swój bieg rozpoczyna rzeka Barycz prezentują się okazale i zachęcają do wstąpienia.

Pobyt w tych atrakcyjnych miejscach rozpoczęliśmy od spaceru do zagród ze zwierzętami. Mijaliśmy sympatyczne kozy, lamy, surykatki, kangury oraz wyglądające mniej sympatycznie świnie, indory . Niektóre z nich można było nakarmić.

Dalsza  cześć wycieczki to spacer ścieżką edukacyjno-muzealną prezentującą rozwój wsi i rybactwa w dolinie Baryczy. Można tu było zobaczyć historyczne eksponaty w postaci dawnych maszyn i urządzeń.

Po drodze przeszliśmy także ścieżką edukacyjną owadów-ogromne okazy owadów pozwoliły nam poczuć się bliżej natury. Po części rozywkowo-edukacyjnej przyszedł czas na spróbowanie regionalnych smakołyków– obiad, kawę i naleśniki z musem  w Karczmie Górecznik.

Starczyło nam również czasu na spacer na stację kolejową w Przygodzicach.

Pogoda i humory dopisywały wszystkim.

            Korzystając z zaproszenia Warsztatu Terapii Zajęciowej w Ostrzeszowie – organizatorów „Muzycznego pikniku na Dzikim Zachodzie”, 16 września nasi mieszkańcy mieli niepowtarzalną okazję posmakować prawdziwego życia na Dzikim Zachodzie.

W kowbojskich kapeluszach, kraciastych koszulach i skórzanych kamizelkach wkroczyliśmy do świata kowbojów, Indian, traperów, szybkich rewolwerów i poszukiwaczy złota. Stanęliśmy oko w oko z piękną Indianką.

Dzielni uczestnicy spróbowali swoich sił w konkursach, wprawdzie nie ujarzmili mechanicznego byka, ale zrobili sobie zdjęcie pamiątkowe w fotobudce WANTED z kowbojskimi gadżetami. Nad przebiegiem całej zabawy czuwał doświadczony szeryf a do tańców przy muzyce country zapraszał DJ.

W kowbojski SALOONIE można było napić się oranżady, zjeść popcorn i inne przekąski.

Tego popołudnia jedynymi wystrzałami były salwy śmiechu i „wystrzałowa” atmosfera.

            Wychodząc naprzeciw potrzebom i pomysłom naszych mieszkańców 14 września zorganizowano dla nich wyjazd do ostrzeszowskiego kina na film „Zupa nic” oraz do pubu Hulaj-Kulaj na obiadowe przysmaki.

Film „Zupa nic”- polska komedia z gwiazdorską obsadą w roli głównej Kingi Preis i Adama Woronowicza, ukazuje codzienność PRL-u, burzliwe dorastanie, międzypokoleniowe wojny pod wspólnym niewielkim dachem- jednym słowem rodzinny galimatias. Film po brzegi wypełniony humorem sytuacyjnym i żartem, natomiast sala kinowa – salwami śmiechu.

W pubie jak zwykle, zostaliśmy przyjęci i potraktowani z niezwykłą gościnnością. Kolorowe porcje obiadu- upragnione frytki, nuggetsy z kurczaka i kolorowa sałatka pałaszowane były przez mieszkańców ze smakiem. Na deser nie zabrakło kawy i deseru lodowego. Zadowoleni mieszkańcy, ich dobre humory i słowa podziękowania oraz fakt, że mogą robić to samo, co wszyscy, są dla nas najlepszym dowodem, że to, co robimy ma sens.